Dielectric-technique-assisted breast cancer surgery

Introduction. In conservative breast cancer surgery, removing all carcinogenic lesions is a sound basis for achieving therapeutic success. The cleanness of the cutting margin is usually assessed after surgery and any residual cancerous tissue that are found, require further surgery. A simple and cheap assessment method is presented which can be used during surgery, the dielectric cancer probe (DCP), which allows the surgeon to take fast decisions on whether to extend incisions. Method. The DCP method consists of measuring and then differentiating between the electrical properties (permeability and conductivity) of healthy and cancerous breast tissue. A polyethylene strip is used to separate the examined tissue from the instrument probe and the procedure is carried out by the operating surgeon. Results. This method was found to allow correct identification of cancerous breast tissue based on taking 189 samples from 70 patients using the intraoperative hand probe. The sensitivity and specificity were respectively 87% and 99%. Conclusions. The DCP is a high sensitivity method and is totally safe for the patient and can be used intraoperatively. The device is an aid to the surgeon for differentiating between healthy and cancerous breast tissue. Its widespread use should reduce the number of reoperations in the conservative surgical management of breast cancer patients.

Chirurgia raka gruczołu piersiowego wspomagana technikami dielektrycznymi

Wstęp. Podczas zabiegów oszczędzających wykonywanych z powodu raka gruczołu piersiowego podstawą osiągnięcia sukcesu terapeutycznego jest usunięcie wszystkich zmian nowotworowych. Czystość marginesów cięcia jest zwykle oceniana pooperacyjnie. Jeśli w marginesach znajdują się tkanki nowotworowe, skutkuje to koniecznością kolejnego zabiegu. Przedstawiamy prostą i tanią metodę, możliwą do zastosowania w trakcie zabiegu operacyjnego — dielektryczną sondę nowotworową (DCP). Metoda ta ułatwia chirurgowi podjęcie szybkiej decyzji o poszerzeniu wycięcia. Metoda. Działanie sondy polega na badaniu właściwości elektrycznych (przenikalności i przewodnictwa) odróżniających tkanki zdrowe od tkanek nowotworowych piersi. Badana tkanka i przyrząd są oddzielone od siebie folią polietylenową. Badanie wykonuje operator w trakcie zabiegu. Wyniki. Wykazano, że metoda umożliwia poprawną identyfikację tkanek nowotworowych. Przebadano 189 próbek pobranych od 70 pacjentów. Uzyskano dla śródoperacyjnej ręcznej sondy czułość i specyficzność odpowiednio 87% i 99%. Wnioski. Proponowana metoda wykazuje wysoką czułość, jest całkowicie bezpieczna dla pacjenta i może być stosowana śródoperacyjne. Narzędzie to jest dla chirurga pomocą w rozróżnianiu zdrowych i nowotworowych tkanek piersi. Powszechne użycie metody powinno zmniejszyć ilość reoperacji w zabiegach oszczędzających prowadzonych z powodu raka piersi

Large extracellular vesicles do not mitigate the harmful effect of hyperglycemia on endothelial cell mobility

Extracellular vesicles, especially the larger fraction (LEVs – large extracellular vesicles), are believed to be an important means of intercellular communication. Earlier studies on LEVs have shown their healing properties, especially in the vascular cells of diabetic patients. Uptake of LEVs by endothelial cells and internalization of their cargo have also been demonstrated. Endothelial cells change their properties under hyperglycemic conditions (HGC), which reduces their activity and is the cause of endothelial dysfunction. The aim of our study was to investigate how human umbilical vein endothelial cells (HUVECs) change their biological properties: shape, mobility, cell surface stiffness, as well as describe the activation of metabolic pathways after exposure to the harmful effects of HGC and the administration of LEVs released by endothelial cells. We obtained LEVs from HUVEC cultures in HGC and normoglycemia (NGC) using the filtration and ultracentrifugation methods. We assessed the size of LEVs and the presence of biomarkers such as phosphatidylserine, CD63, beta-actin and HSP70. We analyzed the LEVs uptake efficiency by HUVECs, HUVEC shape, actin cytoskeleton remodeling, surface stiffness and finally gene expression by mRNA analysis. Under HGC conditions, HUVECs were larger and had a stiffened surface and a strengthened actin cortex compared to cells under NGC condition. HGC also altered the activation of metabolic pathways, especially those related to intracellular transport, metabolism, and organization of cellular components. The most interesting observation in our study is that LEVs did not restore cell motility disturbed by HGC. Although, LEVs were not able to reverse this deleterious effect of HGC, they activated transcription of genes involved in protein synthesis and vesicle trafficking in HUVECs

Colorectal surgery in elderly population

Introduction: With the rising number of elderly patients and increasing incidence of colorectal cancer, management of geriatric patients has become the forefront of colorectal surgery. Objectives: This study aimed to investigate the short-term surgical outcomes that follow colorectal resection in elderly patients. Materials and methods: A total of 464 patients who underwent surgical resection for colorectal tumor between 2013 and 2017 were included. The patients were divided into a group of the elderly (≥75 years) and the young (<75 years). Clinicopathological data of the patients were reviewed retrospectively. Results: The elderly group constituted 30% of the study population. A greater number of patients in the elderly group underwent Hartmann’s procedure (p = 0.02) and right hemicolectomy (p = 0.029), and younger patients more often received low anterior resection (p = 0.027). The duration of the surgical procedure was shorter in the elderly group (p < 0.01) but they stayed in the hospital one day longer (p = 0.023). Postoperative complications and mortality tended to be higher in seniors (p = 0.088). The younger patients showed a tendency towards a higher rate of distant metastases (p = 0.053). Seniors received fewer preoperative chemoradiation in comparison to the young group (p = 0.014). Conclusion: Older persons constitute one-third of patients treated electively in colorectal departments. Colorectal surgery in geriatric patients is associated with a prolonged hospital stay and a higher potential for complications and mortality

Operacje jelita grubego u osób w podeszłym wieku

Wstęp: Wobec starzenia się społeczeństwa i wzrostu zachorowalności na raka jelita grubego, leczenie operacyjne pacjentów w podeszłym wieku staje się jednym z głównych wyzwań chirurgii koloproktologicznej. Cel: Celem badania jest analiza parametrów okołooperacyjnych pacjentów w podeszłym wieku, poddanych operacjom resekcyjnym jelita grubego. Materiał i metody: Przeanalizowano przypadki 464 pacjentów, u których wykonano operacje jelita grubego z powodu guza okrężnicy lub odbytnicy w latach 2013–2017. Pacjentów podzielono na dwie grupy: 1) osoby w podeszłym wieku (≥75 lat) oraz 2) osoby młodsze (<75 lat). Parametry okołooperacyjne obu grup zostały poddane analizie retrospektywnej. Wyniki: Osoby w wieku podeszłym stanowiły 30% badanych. U osób w podeszłym wieku częściej wykonywano operację metodą Hartmanna (p = 0,02) i prawą hemikolektomię (p = 0,029), a u pacjentów młodszych, częściej wykonywano przednią resekcję odbytnicy (p = 0,027). Operacje chirurgiczne u chorych w podeszłym wieku były krótsze, niż u pacjentów młodszych (p<0,01), lecz pozostawali oni w szpitalu średnio jeden dzień dłużej (p = 0,023). U pacjentów w podeszłym wieku zaobserwowano tendencję do częstszego występowania powikłań i zgonów w okresie pooperacyjnym (p = 0,088). W grupie pacjentów młodszych częściej występowały przerzuty odległe (p = 0,053). Starszych pacjentów kwalifikowano rzadziej do przedoperacyjnej radiochemioterapii (p = 0,014). Wnioski: Pacjenci w podeszłym wieku stanowią 1/3 chorych operowanych planowo w oddziałach chirurgii koloproktologicznej. Starsi pacjenci pozostają w szpitalu dłużej i są narażeni na większe ryzyko powikłań pooperacyjnych i śmiertelności niż osoby młodsze

Czynniki ryzyka reoperacji w chirurgii kolorektalnej

Wstęp: Powtórne interwencje chirurgiczne po operacjach jelita grubego są najczęściej wynikiem poważnych powikłań pooperacyjnych. Wg niektórych badaczy, odsetek reoperacji może służyć jako wskaźnik oceny jakości leczenia chirurgicznego, jednak dostępne w piśmiennictwie dane na temat reoperacji są rozbieżne, a opisywany odsetek reoperacji waha się od 5,2% do 13%. Celem badania było określenie częstości reoperacji oraz identyfikacja czynników ryzyka powtórnej interwencji chirurgicznej w ciągu 30 dni po operacjach jelita grubego w ośrodku reprezentowanym przez autorów artykułu. Metody: Badanie jest retrospektywną analizą parametrów okołooperacyjnych pacjentów, u których w latach 2013-2017 wykonano operacje resekcyjne jelita grubego ze wskazań onkologicznych. Wyniki: W wymienionym okresie operowano łącznie 464 pacjentów, spośród których 51 wymagało powtórnej interwencji chirurgicznej (11%). Najczęściej przyczynami reoperacji były: nieszczelność zespolenia jelitowego, krwawienie pooperacyjne i rozejście się rany. Analizy jednoczynnikowe wykazały, że podeszły wiek i niekorzystna lokalizacja guza zwiększają ryzyko reoperacji. Analiza wieloczynnikowa wskazała, że pacjenci powyżej 75 roku życia (OR = 2,1; 95%CI = 1,1-3,9) oraz pacjenci z guzem zlokalizowanym w odbytnicy (OR = 2,66; 95%CI = 1.4-5) byli bardziej narażeni na ryzyko powtórnej interwencji chirurgicznej. Pacjenci poddani reoperacji pozostawali w szpitalu dłużej (14 dni vs. 6 dni, p<0,0001) i obarczeni byli wyższą śmiertelnością (9,8% wobec 1,2%, p=0,002). Wnioski: Nasze badanie pokazuje, że liczba reoperacji po resekcjach jelita grubego może być niedoszacowana. W badanej grupie 11% pacjentów wymagało powtórnej, nieplanowanej interwencji chirurgicznej w 30-dniowym okresie pooperacyjnym. Wiek pacjenta i lokalizacja guza w odbytnicy były dwoma niezależnymi czynnikami zwiększającymi ryzyko reoperacji. Nowatorski wkład: Dane dotyczące liczby reoperacji w chirurgii jelita grubego nie są spójne i w większości doniesień częstość ponownych interwencji jest szacowana na poziomie 5-7%. Nasze badanie pokazuje, że reoperacje po operacjach chirurgicznych w przypadku raka jelita grubego są częstsze i mogą dotyczyć nawet ponad jednej dziesiątej pacjentów poddawanych leczeniu chirurgicznemu

Risk factors in reoperations in colorectal surgery

Background: Reoperations in colorectal surgery are usually a consequence of major surgical complications. Recently, the rate of reoperation has been proposed as a marker of surgical performance. Yet, the incidence of re-intervention varies significantly in literature, ranging from 5.2% to 13%. Therefore, in this study we investigated 30-day reoperation rates and made an attempt to identify risk factors of re-intervention following colorectal resection at our institution. Methods: This is a retrospective study of patients who had undergone colorectal resection at a single institution from 2013 to 2017. Univariate and multivariate analysis of predicting factors were performed. Results: Out of 464 patients included, 51 required reoperations (11%). The most common causes of reoperations were anastomotic leakage, postoperative bleeding, and wound dehiscence. In univariate analysis the age of the patient and location of the tumor were related to an increased rate of reoperation. In multivariate analysis patients older than 75 (OR = 2.1; 95%CI = 1.1–3.9) and tumors sited in the rectum (OR = 2.66; 95%CI = 1.4–5) were associated with an increased risk of re-intervention. Patients who required postoperative re-intervention stayed in hospital longer (14 vs. 6 days, P < 0.0001) and had higher mortality (9.8% vs. 1.2%, P = 0.002). Conclusions: Our study shows that reoperation rates that follow colorectal surgery are frequently undervalued. In our series, 11% of patients required an unplanned return to the operative room. Patient’s age and rectal tumors were the two independent factors that affect the rate of reoperation. Novel aspect: Data concerning reoperation rates in colorectal surgery is varying and most reports have shown the incidence of re-intervention to be as low as 5–7%. Our study demonstrates that reoperations after curative surgery for colorectal cancer are more frequent and may occur in over a tenth of total patients operated on

Metabolic syndrome is associated with similar long-term prognosis in non-obese and obese patients. An analysis of 45 615 patients from the nationwide LIPIDOGRAM 2004-2015 cohort studies

Aims We aimed to evaluate the association between metabolic syndrome (MetS) and long-term all-cause mortality. Methods The LIPIDOGRAM studies were carried out in the primary care in Poland in 2004, 2006 and 2015. MetS was diagnosed based on the National Cholesterol Education Program, Adult Treatment Panel III (NCEP/ATP III) and Joint Interim Statement (JIS) criteria. The cohort was divided into four groups: non-obese patients without MetS, obese patients without MetS, non-obese patients with MetS and obese patients with MetS. Differences in all-cause mortality was analyzed using Kaplan-Meier and Cox regression analyses. Results 45,615 participants were enrolled (mean age 56.3, standard deviation: 11.8 years; 61.7% female). MetS was diagnosed in 14,202 (31%) by NCEP/ATP III criteria, and 17,216 (37.7%) by JIS criteria. Follow-up was available for 44,620 (97.8%, median duration 15.3 years) patients. MetS was associated with increased mortality risk among the obese (hazard ratio, HR: 1.88 [95% CI, 1.79-1.99] and HR: 1.93 [95% CI 1.82-2.04], according to NCEP/ATP III and JIS criteria, respectively) and non-obese individuals (HR: 2.11 [95% CI 1.85-2.40] and 1.7 [95% CI, 1.56-1.85] according to NCEP/ATP III and JIS criteria respectively). Obese patients without MetS had a higher mortality risk than non-obese patients without MetS (HR: 1.16 [95% CI 1.10-1.23] and HR: 1.22 [95%CI 1.15-1.30], respectively in subgroups with NCEP/ATP III and JIS criteria applied). Conclusions MetS is associated with increased all-cause mortality risk in non-obese and obese patients. In patients without MetS obesity remains significantly associated with mortality. The concept of metabolically healthy obesity should be revised

Evaluation of a quality improvement intervention to reduce anastomotic leak following right colectomy (EAGLE): pragmatic, batched stepped-wedge, cluster-randomized trial in 64 countries

Background Anastomotic leak affects 8 per cent of patients after right colectomy with a 10-fold increased risk of postoperative death. The EAGLE study aimed to develop and test whether an international, standardized quality improvement intervention could reduce anastomotic leaks. Methods The internationally intended protocol, iteratively co-developed by a multistage Delphi process, comprised an online educational module introducing risk stratification, an intraoperative checklist, and harmonized surgical techniques. Clusters (hospital teams) were randomized to one of three arms with varied sequences of intervention/data collection by a derived stepped-wedge batch design (at least 18 hospital teams per batch). Patients were blinded to the study allocation. Low- and middle-income country enrolment was encouraged. The primary outcome (assessed by intention to treat) was anastomotic leak rate, and subgroup analyses by module completion (at least 80 per cent of surgeons, high engagement; less than 50 per cent, low engagement) were preplanned. Results A total 355 hospital teams registered, with 332 from 64 countries (39.2 per cent low and middle income) included in the final analysis. The online modules were completed by half of the surgeons (2143 of 4411). The primary analysis included 3039 of the 3268 patients recruited (206 patients had no anastomosis and 23 were lost to follow-up), with anastomotic leaks arising before and after the intervention in 10.1 and 9.6 per cent respectively (adjusted OR 0.87, 95 per cent c.i. 0.59 to 1.30; P = 0.498). The proportion of surgeons completing the educational modules was an influence: the leak rate decreased from 12.2 per cent (61 of 500) before intervention to 5.1 per cent (24 of 473) after intervention in high-engagement centres (adjusted OR 0.36, 0.20 to 0.64; P &lt; 0.001), but this was not observed in low-engagement hospitals (8.3 per cent (59 of 714) and 13.8 per cent (61 of 443) respectively; adjusted OR 2.09, 1.31 to 3.31). Conclusion Completion of globally available digital training by engaged teams can alter anastomotic leak rates. Registration number: NCT04270721 (http://www.clinicaltrials.gov)